წყარო: https://aikidotakemusu.org/ikkyo-ki-no-nagare/
ტორი აკონტროლებს უკეს მოძრაობაში, რომელსაც თავად წარმოქმნის მხოლოდ ნაგარეს გამოყენების წყალობით. კის დინება განაპირობებს ბრძოლის დასასრულსა და შედეგს.
წინა სტატიაში ვიხილეთ კიჰონი, იკიოს საბაზო ფორმა.
ამ კიჰონზე შეგვიძლია ვიმუშაოთ სტატიკურად, ვიმოძრაოთ მხოლოდ მაშინ, რაც უკე ჩაკეტავს თავის ჩაჭიდებას, აქ დროში შეზღუდულები არა ვართ და ვარჯიშის ამ მეთოდს იაპონურად კოტაი ეწოდება.
ეს იგივე კიჰონი შეგვიძლია დავამუშაოთ დინამიური ხერხითაც, ავმოძრავდეთ მაშინვე, როგორც კი უკე ჩაგვავლებს მაჯაში. ვარჯიშის ამ მეთოდს ჯუტაი ეწოდება.
ტორის გადაადგილება ჯუტაიში არ განსხვავდება კოტაიში განხორციელებული გადაადგილებისაგან, ყველა კუთხე, ყველა ნაბიჯი შენარჩუნებულია, განსხვავება მდგომარეობს მხოლოდ ტორის დინამიკის ჰარმონიზაციაში უკეს შეტევასთან, მოძრაობა იდენტური რჩება ყველა პუნქტში, სხვათა შორის.
მაშასადამე, ჯუტაი ერთგვარად კოტაის „მოქნილი“ ფორმაა, რომლითაც ტორი თავისი მოძრაობის ჰარმონიზებას ცდილობს უკეს მოძრაობასთან და ამიტომაც ამჯერად დროში შეზღუდვას ანგარიშს უწევს.
ჯუტაიში ტორი ცდილობს თავისი მოძრაობა უკეს მოძრაობას მიუსადაგოს, ის მართავს შეტევას შესაბამისი ხერხით, მაგრამ მისი მოძრაობა ჯერ კიდევ მხოლოდ რეაქციაა, პასუხია ამ შეტევაზე და ინიციატივა მოქმედებაზე უკესა აქვს.
ამიტომაც ჯუტაი ჯერ კიდევ მხოლოდ და მხოლოდ სასწავლო ფორმაა, თუ აიკიდო უნდა გაჩერებულიყო აქ, გამარჯვება მუდამ საეჭვო გახდებოდა, რადგან უკე გამოუცნობი და სწრაფია და ტორის დრო სჭირდება რეაგირებისთვის. მსოფლიოში საუკეთესო ტექნიკა ვერაფერში გამოდგებოდა, თუკი ვერ მოვასრებდით მის გამოყენებას, მის ჩართვას საქმეში.
სტადიაზე, რომელიც მოჰყვება ჯუტაის და რომელსაც ეკი ტაი ეწოდება, პირიქით, ტორი იღებს მოქმედების ინიციატივას. ის არ იღებს ამ ინიციატივას შეტევის დასაწყებად, არამედ იმიტომ, რომ ქმნის სიტუაციას, ერთდროულად სხეულითა და გონებით, რომელშიც უკე თავისი ნებით ეშვება, რადგან მას თითქოს ისრუტავენ. ახლა ტორის უკვე აქვს თავისი მოქმედებისათვის საჭირო დრო, რომელიც უკვე აღარ გახლავთ რეაქცია.
საშუალება, რომელიც ორ მოწინააღმდეგეს აყენებს ამგვარ სიტუაციაში, იაპონურად კი ნო ნაგარე ეწოდება. ტორი აკონტროლებს უკეს მოძრაობაში, რომელსაც თავად ქმნის ნაგარეს სწორი გამოყენებით. კის ნაკადი არის ის, რაც ბრძოლის დასასრულს და შედეგს განსაზღვრავს. ვიდეოში ნაჩვენები სავარჯიშო ამგვარ მოქმედებას განასახიერებს.
ამიტომაც ყურადღება უნდა მოვაქციოთ ამას და ერთმანეთში არ ავურიოთ ჯუტაი და კი ნო ნაგარე. კი ნო ნაგარე ჯერ კიდევ არ გვაქვს ჯუტაის სტადიაზე, ის მხოლოდ ეკი ტაის სტადიაზე ჩნდება.
ერთ ფუნდამენტურ რამესაც მივაქციოთ ყურადღება: იკიოს კოტაისა და ჯუტაის პრაქტიკისას გამოყენებული კუთხეები არ გვაძლევს საშუალებას ოთხი მხრიდან ერთდროულად მომავალი შეტევების გასამკლავებლად, მხოლოდ იკიოს ეკი ტაის პრაქტიკა აძლევს საშუალებას ტორის გავიდეს შეტევათა წრიდან ტაი ნო ჰენკას მოძრაობით, თანაც ისე, რომ ამავე მოქმედებით ერთ-ერთი მოწინააღმდეგე იმ სახიფათო ადგილას დააყენოს, სადაც წამით ადრე თავად იდგა.